Η ιστορία της κόμμωσης των αρχαίων

                                                    Κόμμωση του   αρχαίου Αιγυπτίου

Στην αρχαία Αίγυπτο οι άνθρωποι πρόσεχαν την εξωτερική τους εμφάνιση. Κυρίως οι γυναίκες στην Αίγυπτο δίνανε μεγάλη σημασία στα κοσμήματα που φορούσαν στο  σώμα αλλά ακόμα και στα  μαλλιά. Φορούσαν βραχιόλια και άλλα  είδη κοσμημάτων στο σώμα  τα οποία περιλάμβαναν  έντονα χρώματα και διάφορα σχήματα που ήταν φτιαγμένα από χρυσό,ενώ αντιθέτως  στα μαλλιά  οι γυναίκες φόραγαν  περούκες στα μαλλιά που ήταν φτιαγμένα σ'ένα συγκεκριμένο σχήμα.

Οι γυναίκες είχαν διάφορα συγκεκριμένα χτενίσματα,τα οποία ήταν καρέ στο ύψος του ώμου με την χωρίστρα στην μέση, επίσης κάνανε διάφορες κοτσίδες που στην άκρη ήταν τυλιγμένες    με χρυσά μνήματα, οι γυναίκες που ήταν σε υψηλό επίπεδο κοινωνικής και οικονομικής τάξης φόραγαν περούκες τις οποίες στολίζανε  με διάφορα κοσμήματα.Οι άντρες είχαν το κεφάλι τους ξυρισμένο και φορούσαν ένα είδος ανυψωμένου  σκούφου από δέρμα ή μαλλί. Τ παιδιά άφηναν μόνο μια τούφα μακρυά στην κορυφή του κεφαλιού, που την έκοβαν κατά την εφηβεία. 

                                                        


                                                     Κόμμωση τις αρχαίας Ελλάδας

Στην αρχαία Ελλάδα  τα μαλλιά των γυναικών είναι άλλοτε  χτενισμένα μακρυά και άλλοτε   μαζεμένα. Δεμένα με ιμάντες σε μορφή κότσων   και με μπουκλίτσες που έπεφταν στο μέτωπο. Οι Αθηναίοι την εποχή εκείνη δεν ασχολούνταν  οι ίδιοι με το φτιάξιμο των μαλλιών  αλλά είχαν δούλους οι ποιοι  ασχολιόταν με τα μαλλιά και με το σώμα.
Αντίθετα τα μαλλιά των αντρών ήταν κοντά, όμως υπήρχαν και εξαίρεσης   που αφήνανε μακριά τα μαλλιά και τις γενειάδες  τους.

                                                                                   

                                                                        Αρχαία Ρώμη        
Οι γυναίκες στολίζανε  τα μαλλιά τους ανάλογα με την διάθεση του ανάλογα, με την ώρα της ημέρας.
Οι άντρες τις περισσότερες φορές είχανε κοντά μαλλιά τα οποία είχαν ματάκια που πέφτανε στο πρόσωπο.

  

Read More

Ιστορία Της Μόδας part I

Από την απαρχή της ιστορίας βλέπουμε ότι το ρούχο για τον άνθρωπο είναι μια αναγκαία επινόηση προκειμένου να εξασφαλίσει την επιβίωσή του. Σήμερα ωστόσο, το ρούχο δεν εξυπηρετεί μόνο ανάγκες επιβίωσης αλλά είναι και έμβλημα καλλωπισμού. Πόσοι από εμάς, παρ όλα αυτά, γνωρίζουν την κοινωνική διαδρομή του ενδύματος στην ιστορία ; Για κάθε άνθρωπο είναι αναγκαία αυτή η γνώση ,πόσο μάλλον για τους ανθρώπους που ασχολούνται με το χώρο του ενδύματος και της μόδας... 

Όπως είναι σε όλους μας γνωστο ο πανάρχαιος πρόγονος από την αρχή της ζωής του επιδίωξε να καλύψει τις βασικές του ανάγκες. Σε πρώτο στάδιο, αφού πρώτα ικανοποίησε το αίσθημα της πείνας, άρχισε να ψάχνει τρόπους να καλύψει και παράλληλα να προστατέψει το σώμα του από τις καιρικές συνθήκες, όπως το κρύο, την βροχή, το χιόνι κ.λ.π. Έτσι λοιπόν αναγκάστηκε να χρειαστεί ένδυμα προκειμένου να εξασφαλίσει την ακεραιότητά του. 

Το ένδυμα γεφυρώνεται, κυρίως, με την Αναγέννηση, όπου από αυτή την περίοδο και μετά υφίσταται τις περισσότερες αλλαγές και προσαρμόζεται συνεχώς με το κάθε διαφορετικό ύφος μιας άλλης εποχής. Αυτή η συγκεκριμένη εποχή θεωρείται ο πιο σημαντικός παράγοντας που η μόδα στις μέρες μας έχει εξελιχθεί με ραγδαίους ρυθμούς, καθώς οι άνθρωποι, από τον 16^ο αιώνα κι όλας, ενσωμάτωναν καινοτόμες και διαφορετικές ιδέες στα ρούχα που σχεδίαζαν. Έτσι λοιπόν, η Αναγέννηση είναι μια χρονική περίοδος που αξίζει να  ερευνηθεί και που από την οποία η μόδα ξεκίνησε με δειλά βήματα να εκτυλίσσεται σε μέρος απαραίτητο για την καθημερινότητά μας.    

Μια μικρή αναφορά στους αρχαίους πολιτισμούς

Αρχαία Αίγυπτος: έχουμε ένα απλό κάλυμα στους γοφούς που δένεται μπροστά για τους άνδρες και η "καλάσιρις", ένα είδος τούνικας για τις γυναίκες. Η καλάσιρις με το πέρασμα του χρόνου άρχισε να στολίζεται και να διαμορφώνεται με στρογγυλούς γιακάδες αφήνωντας έξω το στήθος. Τα διάφανα αυτά φορέματα των γυναικών, οι κοντές περούκες και τα ιερά σύμβολα (φίδι, γαλοπούλα, ιερογλυφικά) μας οδηγούν κατευθείαν στην Αρχαία Αίγυπτο.

Αρχαια Ελλάδα: Χιτώνας και σανδάλια. Αυτές οι δύο και μόνο λέξεις αρκούν για να χαρακτηρίσει κανείς την ενδυμασία των Αρχαίων Ελλήνων. Ρούχα απλά που τυλίγονταν στο σώμα κυρίως σε λευκό χρώμα. Ωστόσο οι Έλληνες αγαπούσαν τα ζωηρά χρώματα όπως το πορφυρό, το γαλάζιο και το πράσινο. Συνήθως οι γυναίκες έδεναν το χιτώνα κάτω απο το στήθος με κάποιο είδος ιμάντα (σκοινί). Η χλαμύδα ήταν καθαρά ανδρικό ένδυμα. Τέλος, πέρα απο τα σανδάλια συναντούμε και τους κοθόρνους ωσ βασικό υπόδημά τους.

Αρχαία Ρώμη : Θα μπορούσε να αναφέρει κανείς πως η ένδυση των Αρχαίων Ρωμαίων μοιάζει πολύ με αυτή των Αρχαίων Ελλήνων. Και δεν θα έχει και άδικο!  Η τούνικα ένα είδοσ υποκαμίσου που θύμιζε το χιτώνα των Αρχαίων Ελλήνων, η stola ένας μακρύς χιτώνας και συνοδευόταν με ένα  μάλλινο μανδύα ο οποίος λεγόταν palla. Γενικά τα ρούχα τους ήταν απλά και αέρινα γι'αυτό και θυμίζουν Αρχαία Ελλάδα! 

ΜΕΣΑΙΩΝΑΣ 

Στο Μεσαίωνα και συγκεκριμένα στη Βυζαντινή εποχή η ενδυμασία φαίνεται να επηρεάζεται άμεσα απο τις στρατιωτικές στολές. Ρούχα σαν πανοπλίες και σκληρά υλικά. Έπειτα εμφανίζεται η Γοτθική εποχή που τα ρούχα έχουν μεγάλα μυτερά μανίκια στο τελείωμα, κορσέδες και κωνωειδή καπέλα. Σκούρα και μουντά χρώματα στόλιζαν τα υφάσματα.

                 

 

 

        

 

                             *****************

Κάπως έτσι το 17ο αιων. εμφανίζεται η εποχή BAROQUE. Φουσκωτά, ογκώδη, μακριά φορέματα για τις γυναίκες και κοντά παντελονάκια, φουφούλες και κάπες για τους άνδρες. Η περίτεχνη λαιμουδιά ruff στόλιζε τους λαιμούς τους και συνεχίζει ως σήμερα να εμπνέει πολλούς σχεδιαστές. Οι άνδρες φορούσαν συνήθως καπέλα και περούκες με μπούκλες. Θαρρείς πως πρόσεχαν ιδιαιτέρως την εμφάνιση τους!

                            ***********

Το 18ο αιώνα ,με την περίφημη εποχή ROCOCO και την ανάπτυξη της βιομηχανικής παραγωγής, παρατηρείται μια αλλαγή στα ρούχα και την εμφάνιση. Περούκες με ενσωματωμένα μπουκλωτά μαλλιά για τους άνδρες, κομμώσεις με υπερβολικά ογκώδη χτενίσματα για τις γυναίκες. Μάλιστα συνήθιζαν να στολίζουν τα μαλλιά τους με διάφορα στοιχεία της φύσης όπως λουλούδια, θαλασσινά στοιχεία κ.α. Η ανδρική ένδυση περιελάμβανε παντελόνι- κυλότα, πανοφόρι και γιλέτο, φράκο, τεράστιες μανσέτες στα μανίκια και μυτερά παπούτσια. Ενώ η γυναικεία στηρίζοντας τα μακριά φουσκωτά φορέματα μεταφέρει τον όγκο του φορέματος αριστερά και δεξιά ( συνήθως φορούσαν ένα είδος κρινολίνου μέσα απο το φόρεμα. Πιέτες στην πλάτη, φούστες "καλάθια" και ποικίλα αξεσουάρ όπως βεντάλιες, πουγκιά, μπριγιάν στόλιζαν την καθημερινή εμφάνιση των γυναικών.

                       ***************

Αισίως τον 19ο αιώνα ερχόμαστε στην εποχή του Κλασσικισμού. Οι λαιμουδιές εξαφανίζονται και εμφανίζεται το ντεκολτέ της γυναίκας. Οι φούστες ξεφουσκώνουν και παρατηρούμε μακριά φορέματα χωρίς όγκο. Για πρώτη φορά εμφανίζεται στη γυναίκα το γιλέκο "spencer" κάτι αντίστοιχο του σημερινού μπολερό. Κατά κύριο λόγο τα ρούχα είναι ρομαντικά και οι κομμώσεις ανάλαφρες αφού επίσης ξεφεύγουμε απο τα υπέρογκα χτενίσματα του Rococo και την υπερβολή τους. 

 Έτσι λοιπόν φτάνουμε στον 20ο αιώνα όπου ξεκινάμε να παρατηρούμε πολλές αλλαγές σε υφάσματα και στυλ. Εξάλλου έχουμε περάσει πλέον στη σύγχρονη ενδυμασία γι'αυτό.......... Stay Tuned for our New Post :) 

xxx

Read More